"Burza winy" rozgrywa się w Rybniku. Justyna Spandel opowiada nam o swojej nowej książce

Burza winy 

Nina nigdy nie wymagała od życia zbyt wiele. Nauczyła się cieszyć małymi rzeczami. Kiedy pewnego dnia wybrała się z przyjaciółmi na wycieczkę, była przekonana, że spędzą razem wspaniały dzień. Życie miało jednak inne plany, a gdy nadeszła burza… zmieniło się wszystko. Nina stała się jedyną ocalałą z wypadku, który się wtedy wydarzył. Stała się też jedyną oskarżoną, a panująca atmosfera i niechęć osób obarczających ją winą spowodowały, że uciekła z miasta. Jednak demony przeszłości odnalazły ją nawet kilkaset kilometrów od domu. Czy iskierka nadziei w postaci nowych dowodów pozwoli jej stawić czoło niesprzyjającej rzeczywistości? Czy dziewczyna podejmie walkę z burzą winy i dowiedzie prawdy, która nie zatonęła wraz z jej przyjaciółmi?

Wywiad z Justyną Spandel, autorką "Burzy winy"

Czy było jakieś jedno wydarzenie, które skłoniło Panią do napisania tej książki?
Nie było jednego wydarzenia. To raczej wiele wydarzeń, to co dzieje się w moim życiu i to, co zaobserwowałam na około miało wpływ na to, że postanowiłam napisać taką książkę.

Jak, przez te ostatnie dni odbierana jest twoja książka?
Bardzo pozytywnie. Zdziwiło mnie też, że bardzo wielu znajomych jest zainteresowanych tą książką. Pierwsze recenzje, które wpłynęły, są bardzo pozytywne. Czytelnikom podoba się akcja i bohaterowie i jestem pod wrażeniem, że została tak dobrze odebrana.

Co jest najważniejsze według Pani w książce?

Taki element, bez którego nie potrafiłaby Pani przeczytać książki.
Najważniejszy dla mnie w książce jest język, jakim jest napisana. Musi mi się ją dobrze czytać. Akcja musi być dość wartka. Bohaterowie powinni być bardzo ludzcy, tak żebym mogła ich sobie wyobrazić, jakby naprawdę istnieli.
To są takie składniki, które wpływają na to, że chcę przeczytać jakąś książkę. Jeśli jednego z tych elementów zabraknie, no to ciężej mi przebrnąć przez książkę. Te elementy, które są dla mnie istotne staram się, także zawierać w moich książkach.

Do kogo kierowana jest to książka?
Głównie do osób dorosłych przez wzgląd na tematykę. Jednak myślę, że taka starsza młodzież też może po nią sięgnąć. Nie dałabym jej do przeczytania dzieciom, gdyż boję się, że mogłyby źle ją odebrać i wyciągnąć z niej nie to, co powinny.
Przez te fragmenty, które są ciężkie, uważam, że czytelnik musi być świadomy i po prostu musi trochę pożyć, żeby wiedzieć, o czym to jest.

Proszę opowiedzieć więcej o głównej bohaterce, czy od początku wiedziała Pani, jaka ona będzie, czy może wraz z postępem książki ona się kreowała?
Wiedziałam, że główna bohaterka będzie bardzo wrażliwa. Kiedy ją wymyślałam, to starałam się w nią wczuć. No i później ona sama ożyła i pokazywała mi, co ona czuje, jak reaguje, a ja pozwalałam, żeby to się działo, żeby to ona decydowała o sobie. Chciałam, żeby była ona autentyczna.

Czyli tworzenie postaci, to raczej dla Pani swobodny proces, a nie działanie według schematu?
Znam cechy tej postaci, więc wiem, jak mniej więcej będzie reagować, ale pozwalam też, żeby to się toczyło, unikam sztywnych reguł. Jeśli ktoś jest dobry, to nie idealizuje, go. Jeśli ktoś jest zły, to nie piętnuje, go bez przerwy. Chcę pokazać, że ci dobrzy też mają gorsze momenty i ci źli też potrafią być dobrymi ludźmi.

Jakby miała Pani zareklamować tę książkę to jakich słów wobec niej, by Pani użyła? Jaka ona jest?
Ciężko mi teraz powiedzieć, przyznam, że nie spodziewałam się takiego pytania. Powiedziałabym, że jest poruszająca, intrygująca, według mnie wyróżniającą się. Na tym mi zależy, żeby nie powielać istniejących schematów, tylko stworzyć coś swojego. Ta książka jest po prostu prawdziwa i myślę, że każdy odnajdzie w niej coś dla siebie.

I na koniec, ponoć w książce jest wpleciony jakoś wątek rybnicki, może Pani zdradzić coś więcej?
Akcja książki rozgrywa się w Rybniku i główne wydarzenie fabularne, czyli wypadek samochodowy wydarzył się tutaj nad Zalewem i to jest najważniejszy punkt w tej książce.
Główni bohaterowie też mieszkają tutaj. Zależało mi właśnie na tym, żeby akcja działa się w naszym mieście, bo czemu, by nie? Rybnik też jest bardzo pięknym i ciekawym miastem i myślę, że jest jak najbardziej dobrym miejscem na akcje tej książki.

Skoro cała akcja rozgrywa się w Rybniku to, jakie miejsca odwiedzimy, czytając książkę, czy pojawiają się może rzeczywiste osoby z naszego miasta?
Głównie starałam się używać nazw bez dokładnych lokalizacji. Wiemy, że chodziło o Rybnik, bo wymieniony jest Zalew Rybnicki i nazwy ulic w jego okolicy, ale pisząc o miejscu zamieszkania bohaterki, cmentarzu, czy komisariacie nie podawałam szczegółów. Ten zabieg miał na celu sprawienie, żeby czytelnik mógł wyobrazić sobie, że główna bohaterka mieszka tuż obok. Niekoniecznie w samym centrum, ale w którejś dzielnicy. Czytelnik z np. Boguszowic może wyobrazić sobie, że taka Nina mieszka na jego ulicy i wtedy stanie się mu bliższa i będzie bardziej skory okazać jej empatię. Przynajmniej ja tak zakładam i mam nadzieję, że się nie mylę.

Rozmawiał: Michał Cieciura
Zdjęcie: Justyna Spandel

Justyna Spandel
Urodzona 3.04.1996 roku w Knurowie. Tłumaczka i pisarka w jednym. Wychowała się i mieszka na Śląsku. Z zawodu jest tłumaczem języka angielskiego. Prywatnie miłośniczka psów i kotów, żyjąca jednocześnie w trzech różnych światach – tym realnym, wymyślonym w głowie i z książki, którą właśnie tłumaczy. Kocha dobre thrillery i seriale. Uwielbia, kiedy książki, oprócz dawania chwili relaksu, pozwalają spojrzeć na świat pod zupełnie innym kątem. Od kilku lat pisze i publikuje swoje powieści w sieci. Zadebiutowała powieścią pt. „Arkadia”, która ukazała się w 2019 roku. Kolejna książka pt. „Nie mamy skrzydeł” została wydana w czerwcu 2022 roku, a najnowsza pt. ,,Burza winy’’ w 2024.